grzmieć

grzmieć
grzmieć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIa, grzmię, grzmi, grzmiał, grzmieli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niebie (zwykle wczasie burzy): wydawać grzmot': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niebo grzmiało na zachodzie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać bardzo głośne dźwięki podobne do grzmotu; huczeć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Grzmią armaty. Gromko grzmiały brawa. Grzmiały wszystkie dzwony. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mówić głośno, dobitnie (gniewnie lub z zapałem) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przewodniczący grzmiał na zebraniu. Kaznodzieja grzmiał z ambony. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}grzmieć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. nos. ndk VIa, grzmi, grzmiało {{/stl_8}}{{stl_7}}'słychać grzmot, rozlega się grzmot': {{/stl_7}}{{stl_10}}W nocy grzmiało i błyskało się, ale ulewa przeszła bokiem. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • grzmieć — ndk VIIa, grzmię, grzmisz, grzmij, grzmiał, grzmieli 1. «głośno, hucznie rozbrzmiewać, rozlegać się» Grzmią armaty, oklaski. Grzmi bitwa. 2. «mówić głośno, dobitnie, z groźbą lub z naganą» Grzmieć tubalnym głosem. grzmi nieos. «rozlega się grzmot …   Słownik języka polskiego

  • ryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, ryczećczę, ryczećczy, ryczećczał, ryczećczeli {{/stl 8}}– ryknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ryczećnę, ryczećnie, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • греметь — гремлю, укр. гримiти, блр. грымець, ст. слав. грьмѣти βροντᾶν, болг. грьмя, сербохорв. гр̀мљети, словен. grmeti, чеш. hřmiti, слвц. hrmet , польск. grzmiec, другая ступень вокализма: гром. Родственно лтш. gremt, gremju бормочу , лит. grumù,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • grzmienie — n I rzecz. od grzmieć …   Słownik języka polskiego

  • ryczeć — ndk VIIb, ryczećczę, ryczećczysz, rycz, ryczećczał, ryczećczeli ryknąć dk Va, ryczećnę, ryczećniesz, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęła, ryczećnęli, ryczećnąwszy 1. «o niektórych dzikich zwierzętach, np. jeleniu, lwie, niedźwiedziu i o bydle… …   Słownik języka polskiego

  • huczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, huczećczę, huczećczy, huczećczał, huczećczeli {{/stl 8}}– huknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, huczećnę, huczećnie, huczećnij, huczećnął, huczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ghrem-2 —     ghrem 2     English meaning: heavy sound, thunder, grumble     Deutsche Übersetzung: “laut and dumpf tönen, donnern, grollen, zornig sein”     Material: Av. gram “ ergrimmen, Grimm hegen “ (only in participle present grǝmǝntą m “ of those… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”